Almanya, II. Dünya Savaşı sonrasında yakaladığı Wirtschaftswunder ile modern çağın en çarpıcı kalkınma örneklerinden birini ortaya koydu. Disiplinli iş kültürü, güçlü mühendislik altyapısı, ihracata dayalı üretim modeli ve sosyal devlet anlayışı sayesinde Almanya, onlarca yıl boyunca yalnızca Avrupa’nın değil, dünyanın da ekonomik lokomotiflerinden biri oldu. Ancak 21. yüzyılın ilk çeyreği sona ererken tablo belirgin biçimde değişmiş durumda. Enerji krizleri, jeopolitik gerilimler, dijitalleşme yarışı ve demografik dönüşüm, Almanya’nın alışageldiği ekonomik düzeni ciddi ölçüde sarsıyor. Artık yeni bir büyüme hikâyesi yazmanın, başka bir ifadeyle ekonomiye taze ve sürdürülebilir bir ivme kazandırmanın zamanı gelmiştir.
Öncelikli alanların başında dijitalleşme ve inovasyon gelmektedir. “Endüstri 4.0” kavramını dünyaya armağan eden bir ülke olmasına rağmen Almanya, dijital dönüşümde beklenen hıza henüz ulaşabilmiş değildir. Özellikle kamu bürokrasisinde hâlâ kâğıt odaklı süreçlerin devam etmesi, dijital altyapının yavaş ilerlemesi ve küresel ölçekte etkili büyük teknoloji şirketlerinin önemli bölümünün Almanya dışından çıkması düşündürücü bir tablo ortaya koymaktadır. Yapay zekâ, veri odaklı iş modelleri, siber güvenlik ve akıllı şehir teknolojileri gibi stratejik alanlarda daha cesur ve uzun vadeli yatırımlar yapılmadığı takdirde Almanya, üretim gücünü korusa bile küresel teknoloji yarışında ikinci plana düşme riskiyle karşı karşıya kalacaktır. Bu nedenle devlet, üniversiteler ve özel sektör arasında daha entegre ve sonuç odaklı bir iş birliği kültürünün geliştirilmesi elzemdir.
İkinci temel başlık enerji politikaları ve sürdürülebilirliktir. Rusya–Ukrayna savaşı, Almanya’nın enerji bağımlılığının ne denli büyük bir stratejik risk oluşturduğunu açık biçimde ortaya koydu. Enerji fiyatlarındaki dalgalanmalar yalnızca hane halklarını değil, enerji yoğun sanayi kollarını da doğrudan etkilemektedir. Yenilenebilir enerji yatırımlarının hızlandırılması, hidrojen teknolojilerinin geliştirilmesi ve enerji verimliliğini esas alan çözümlerin yaygınlaştırılması, ekonomiyi hem güvence altına alacak hem de “yeşil büyüme” için yeni bir kalkınma paradigması yaratacaktır. Almanya bu dönüşümde öncü bir rol üstlenebilirse, yalnızca iklim hedeflerinde değil, aynı zamanda sürdürülebilir teknoloji ihracatında da küresel liderlik pozisyonunu güçlendirebilir.
Üçüncü kritik boyut iş gücü piyasası ve demografik yapıdır. Almanya nüfusu hızla yaşlanmakta, nitelikli iş gücü açığı ise giderek derinleşmektedir. Günümüzde inşaat, sağlık, bilişim ve lojistik gibi birçok sektörde ciddi personel sıkıntısı yaşanmaktadır. Bu durum büyümenin önündeki en önemli yapısal engellerden biri haline gelmiştir. Çözüm için göç politikalarının daha rasyonel, planlı ve kapsayıcı bir çerçeveye oturtulması gerekmektedir. Yalnızca yüksek vasıflı iş gücü değil, orta ve teknik düzeyde meslek sahipleri de sistematik biçimde ülke ekonomisine kazandırılmalıdır. Bunun yanı sıra Almanya’da doğup büyüyen göçmen kökenli gençlerin potansiyeli daha etkin değerlendirilmeli, mesleki eğitim sisteminde dijital ve yeşil beceriler ön plana çıkarılmalıdır. Kadınların iş gücüne katılımının artırılması da ekonomik dinamizmi güçlendirecek önemli bir kaldıraç olacaktır.
Bir diğer stratejik alan küresel ekonomik iş birlikleridir. Dünya ekonomisi giderek ABD–Çin rekabeti ekseninde şekillenirken, Almanya Avrupa Birliği’nin ekonomik motoru olarak yeni pazarlarla daha güçlü ve sürdürülebilir bağlar kurmak zorundadır. Afrika, Asya ve Orta Doğu ile geliştirilecek uzun vadeli ortaklıklar hem ihracatın çeşitlendirilmesine katkı sağlayacak hem de enerji güvenliği açısından yeni kanallar açacaktır. Bu tür stratejik açılımlar Almanya’yı yalnızca Avrupa içinde değil, küresel ölçekte de daha etkin bir ekonomik aktör haline getirebilir.
Sonuç olarak Almanya’nın gelecekte ekonomik gücünü koruyabilmesi; dijitalleşme, enerji dönüşümü, iş gücü politikaları ve küresel açılım eksenine oturtulmuş çok boyutlu bir stratejiye bağlıdır. Geçmişin disiplinli üretim modeli artık tek başına yeterli değildir. Almanya, vizyoner, cesur ve yenilikçi adımlar atarak yalnızca kendi ekonomisine değil, aynı zamanda Avrupa’nın istikrarına da yön verebilecek potansiyele sahiptir. Bugün alınacak stratejik kararlar, yarının rekabetçi ve sürdürülebilir Almanya ekonomisinin temelini oluşturacaktır.
——
‘Tutku’lu Türk mutfa©⁄ Almanya’y⁄ degi‚tiriyor
Almanya, Türklerle birlikte kendisini yeniden keşfetti. 1961 yılında imzalanan işgücü anlaşmasıyla başlayan bu hikâye, sadece ekonomik bir ihtiyaçtan doğmadı; iki kültürün, iki milletin kaderini birbirine bağlayan büyük bir insanlık yolculuğuna dönüştü. Türkiye’den gelen ilk nesil işçiler, yanlarında sadece emeğini değil; sevgiyle yoğrulmuş bir yaşam biçimini, kültürü, gelenekleri ve sof radaki bereketi de getirdi. “Misafir işçi” olarak gelen bu insanlar, zamanla Almanya’nın şehirlerine ruh kattı.
Türklerin taşıdığı aile bağları, misafirperverlik kültürü, yardımlaşma ve paylaşma anlayışı, Alman toplumunun dikkatini çekti. Evlerin, sokakların, pazarların ve mahallelerin dokusu bu sıcaklıkla renklendi. Bizler sadece çalışmaya gelmedik; insanlığı, dostluğu ve gönül köprülerini de beraberimizde getirdik. Öte yandan, Almanya’nın Türkiye’yi tanıması da yine bu işçiler sayesin de oldu. Ucuz tatil beldesi olarak değil, eşsiz doğası, temiz havası ve dünyanın en misafirperver insanlarıyla tanışılan “Cennet Türkiye”yi Almanlara biz tanıttık.Ve elbette mutfak… Türk mutfağı, Almanya’nın damak tadını kökten değiştirdi. Yoğurt, ayran, börek, baklava, lahmacun ve özellikle döner artık ülkenin ortak lezzetleri arasında yer alıyor. Bir zamanlar sosis ve hamburgerin hüküm sürdüğü fast food dünyası, bugün dönerin yükselişiyle yeni bir döneme girdi. Almanlar sadece döner yemiyor; kebap, köfte, mantı ve daha nice Anadolu lezzetlerini de günlük yaşamlarının bir parçası haline getir diler. Artık döner yalnızca bir yiyecek değil, kültürel bir marka, bir başarı hikâyesidir. Bu dönüşümün arkasında girişimci ruhu ve ticari zekâsıyla fark yaratan Türkler var. Onlardan biri de Adanal⁄ Turan Kuzpınar. Onun kurduğu TUTKU Restaurant, açıldığı ilk günden itibaren adeta bir buluşma noktası haline geldi. Öğle ve akşam saatlerinde yer bulmak neredeyse imkânsız. Alman misafirler sadece yemeğe değil, samimiyete, güler-yüze ve Anadolu’nun sıcak atmosferine geliyor. Bugün artık kimse bu lezzetlere “göçmen mutfağı” demiyor. Türk mutfa©⁄ Almanya’da iki kültürü birleştiren, kalpleri aynı sofrada buluşturan bir yaşam tarzına dönüştü. Türklerle sadece iş gücü gelmedi bu ülkeye. Türk insan⁄ ruhunu, sıcaklığını ve güleryüzünü de bu ülkeye hediye ettiler. ‘Tutku’lu Türk mutfa©⁄ Almanya’y⁄ gerçekten de©i‚tiriyor.
